Metody nauczania
Nasze metody i formy pracy z dziećmi oparte są na najnowszej podstawie programowej Ministerstwa Edukacji Narodowej. Dodatkowo wszechstronny rozwój dziecka pomagają nam osiągnąć metody wypracowane przez pedagog Marię Kwiatkowską.
Metody oparte na działaniu własnym dziecka, czyli metody czynne:
- metoda samodzielnych doświadczeń, gdzie stwarzamy warunki do samodzielnej zabawy, ułatwiamy nawiązywanie kontaktów z otoczeniem społecznym, przyrodą i sztuką z inicjatywy Dziecka;
- metoda ćwiczeń – Dzieci powtarzają czynności systematycznie w celu ich rozwoju, utrwalają wiadomości lub postawy, a także ćwiczą mięśnie.
- metoda zadań, gdzie nauczyciel inspiruje do odkrywania nowych zjawisk, przyswajania i stosowania określonych umiejętności podsuwając zadania, a nie sposoby ich rozwiązania. Pobudza to dodatkowo dziecięcą wyobraźnię i kreatywność;
- metoda kierowania aktywnością, gdzie nauczyciel inspiruje spontaniczną działalność Dziecka przez zachętę, sugestię, radę, czy podsunięcie pomysłu;
W celu aktywizacji Dzieci stosujemy w naszej pracy:
- burzę mózgów do pobudzenia kreatywności i wyobraźni
- metodę projektu, gdzie dzieci same pod bacznym okiem nauczycieli szukają rozwiązań do wykonania zadania
- gry i zabawy planszowe, które uczą ścisłego przestrzegania reguł, wpływają na twórcze myślenie, rozwijają wyobraźnię, zmuszają do współdziałania,
- dramę, gdzie inspirujemy Dzieci do wczuwania się w role, improwizacji, która angażuje ruch, gest, mowę, myśl i uczucia. Drama pozwala lepiej zrozumieć siebie i innych na poziomie emocji i uczuć.
Metody oparte na obserwacji, czyli metody oglądowe:
- Dzieci przez obserwację i pokaz przedmiotów, zjawisk, czynności uczą się otaczającego świata i codziennych umiejętności, jak np. samodzielne spożywanie posiłków, ubieranie się, wspólne spacery.
- Metoda przykładu, gdzie opiekunowie dzieci swoją postawą, zachowaniem, a także ubiorem dają przykład jako wzór postępowania dla wychowanków.
- W celu wszechstronnego rozwoju Dzieci zaznajamiamy je ze sztuką ucząc odbioru dzieł sztuki takich jak obrazy, muzyka, literatura czy sztuka teatralna. Codzienne spotkanie z literaturą, muzyką i plastyką pomaga nam uwrażliwiać Dzieci na sztukę.
W naszej pracy dydaktyczno – wychowawczej stosujemy także:
- Bajkoterapię, która pomaga w przezwyciężeniu lęków związanych z różnymi sytuacjami. Wykorzystujemy odpowiednio dobrany tekst. Dzięki temu w psychice dziecka pojawia się pozytywne myślenie, dzieci zaczynają rozumieć swoje uczucia, ich przejawy, a także przyczyny. Bajki terapeutyczne pokazują jak trzeba sobie radzić i przedstawiają pewne wzorce postępowania.
- Elementy dziecięcej matematyki Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej, Ewy Zielińskiej
- Elementy Metody ruchu rozwijającego, terapii i wspomagania rozwoju Weroniki Sherborne
- Metody pedagogiki zabawy wg Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów – KLANZA – metoda twórczej ekspresji i swobodnej zabawy.
- Aktywne słuchanie muzyki Batti Straus
- Elementy metody M. Montessori – wspieramy spontaniczną i twórczą aktywność Dziecka i pomagamy w rozwijaniu indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania.
- Metoda nauki czytania dr Ireny Majchrzak, którą stosujemy już u 2-3 latków. Jest to wprowadzenie dziecka w świat słów poprzez gry i zabawy, a przede wszystkim rozumienie całego słowa, a nie poszczególnych liter.
- Symultaniczno – sekwencyjną metodę prof. dr hab. Jagody Cieszyńskiej (metoda krakowska), która przygotowuje dzieci do nauki czytania metodą sylabową. Ma podstawy oparte na wynikach licznych współczesnych badań neuropsychologicznych oraz na wieloletnich doświadczeniach terapeutycznych i logopedycznych. Metoda daje doskonałe efekty, gdyż wykorzystuje naturalną skłonność każdego człowieka do mówienia sylabami.
W PRZEDSZKOLU WYKORZYSTUJEMY RÓWNIEŻ ELEMENTY NASTĘPUJĄCYCH METOD:
Metoda R. Labana
metoda ruchowej ekspresji, u podstaw której leży naturalna ruchliwość i naturalny styl
motoryki dziecka. Metoda ta pozwala na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji jak: ćwiczenia
muzyczno-ruchowe, zabawy, taniec, opowieść ruchowa, inscenizacja, improwizacja ruchowa, groteska, pantomima,
sceny dramatyczne, itp. W metodzie tej uwzględnia się łączenie ruchu z muzyką i rytmem. Metoda ta umożliwia
dziecku wyczucia własnego ciała, rozwija wyczucie płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i czasie,
współdziałanie z partnerem lub grupą.
Metoda C. Orffa
powiązanie muzyki z ruchem. Głównym celem jest wyzwolenie u dzieci tendencji samo
ekspresji, rozwijania inwencji twórczej zarówno dzieciom wysoko uzdolnionym, jak i mniej zdolnym, które mają
okazję wyrównać swoje braki. Z zastosowaniem instrumentarium Orffa dzieci uczą się także wyrażać swoje
uczucia, odreagowują napięcia emocjonalne, nawiązują kontakt z osobą prowadzącą zajęcia oraz innymi dziećmi.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherbone
wspiera nie tylko ufność podstawową dziecka (ćwiczenia w
relacji „z”), ale także jego wiarę i przekonanie we własne możliwości (ćwiczenia w relacji „przeciw”) oraz integrację
z grupą (ćwiczenia w relacji „razem”).
Metoda kinezjologii edukacyjnej P. Dennisona
praktyczny i dynamiczny system, który posługuje się prostymi
ruchami ciała. Według autora tej metody fizyczny ruch wpływa na aktywizację sieci neuronów w całym mózgu, w
obu półkulach jednocześnie, co z kolei wpływa na lepsze uczenie się, poprawia wzrok, umiejętności koncentracji,
pamięci, rozumienia, koordynacji i postawy, sprzyja twórczości, kreatywności, myśleniu przyczynowo-skutkowemu.
Wszystkie te umiejętności można wspierać poprzez systematyczne wykonywanie prostych ćwiczeń, np. kreślenie
najpierw w powietrzu, a potem na papierze znaku nieskończoności tzw. ”leniwych ósemek”.
Metoda Kniessów
ma na celu ukształtowanie i rozwój fizyczny dziecka poprzez zastosowanie różnorodnych
przyborów do ćwiczeń. Jednocześnie uwrażliwia się małe dzieci na piękno muzyki klasycznej.
Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
przynosi znaczący efekt w przygotowaniu dzieci 5-letnich do podjęcia
nauki w szkole z uwagi na znaczącą rolę w usprawnianiu analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinetyczno- ruchowego,
w kształceniu orientacji przestrzennej rozwija zdolności rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi,
ułatwia rozwijanie kontaktów społecznych i uczy współdziałania.
Metoda integracji sensorycznej dr A. Jean Ayresa
jest metodą terapeutyczną i profilaktyczną. Opiera się na
przekonaniu,że stymulowanie i specjalne oddziaływanie na wszystkie zmysły już od jak najwcześniejszych etapów
rozwoju dziecka stanowi niezbędny warunek prawidłowego rozwoju, dobrego samopoczucia, budowaniu poczucia
bezpieczeństwa, rozwija komunikację, aktywizuje dziecko, odkrywa jego potencjał, a tym samym znacząco wpływa
na jego poczucie wartości, a zatem nawiązywanie poprawnych relacji z innymi.
Metody relaksacyjne, m.in. trening autogenny Schultza
dzieci relaksują się słuchając odpowiednio dobranych
opowiadań na tle cichej muzyki relaksacyjnej. Relaks dla dzieci ma na celu rozluźnienie mięśni i poprawienie
krążenia obwodowego, daje dziecku spokój i odprężenie.
Adres
ul. Konstytucji 18 41-208 Sosnowiec
Godziny otwarcia
Poniedziałek – piątek: 06:30 – 17:30